دانستنی های قهوه

زندگی یک درخت قهوه

درخت قهوه زندگی خود را از گلخانه آغاز می کنند،جایی که بذر ها قبل از فصل در گلدان های کوچک کاشته می شوند و معمولاً شش تا هشت هفته طول می کشد تا جوانه بزنند.وقتی که آنها برای اولین بار جوانه می زنند،دانه از بالای خاک در بالای ساقه به صورت ظریفی بالا می رود. به تدریج اولین جفت برگ از درون باز می شود و دانه سقوط می کند.در این مرحله،گیاهان به عنوان سرباز های کوچک نامیده می شوند.

زندگی یک درخت قهوه

درخت قهوه زندگی خود را از گلخانه آغاز می کنند،جایی که بذر ها قبل از فصل در گلدان های کوچک کاشته می شوند و معمولاً شش تا هشت هفته طول می کشد تا جوانه بزنند.وقتی که آنها برای اولین بار جوانه می زنند،دانه از بالای خاک در بالای ساقه به صورت ظریفی بالا می رود. به تدریج اولین جفت برگ از درون باز می شود و دانه سقوط می کند.در این مرحله،گیاهان به عنوان سرباز های کوچک نامیده می شوند.در حدود 6الی12ماه در گلدان های خود قرار می گیرند.در طول این مدت آنها رشد کرده و مراقبت می شوند.پس از این،درختان جوان در مزرعه کاشته شده تا بلوغ خود را آغاز کنند و برای تولید حدود سه تا چهار سال طول می کشد.طول عمر یک درخت قهوه به شدت به مراقبت و توجه در طول زندگی تولیدی آن بستگی دارد.

به طور معمول می بایست مکررا درخت را هرس کرد تا بتواند سه ساقه اصلی را بسازد که یکی از آنها هر ساله به صورت چرخشی برداشته می شود و همیشه دو محصول تولیدی خارج می شوند و یک احیاکننده جهت کمک به حفظ عملکرد مناسب فراهم می آورد.اگر به خوبی مدیریت شود،درختان می توانند محصولات خوب را طی 15الی20سال تولید کنند.آنها می توانند خیلی بیشتر و حتی تا حدود یکصد سال زندگی کنند.البته درختان قدیمی به علت تولید بسیار پایین گیلاس قهوه از لحاظ تجاری قابل قبول نخواهند بود.

هنگامی که باران گلدان ها را تحریک می کند،شکوفه های سفید متراکم از جوانه های کوچک پدید می آیند که در خوشه های اطراف پایه هر برگ تشکیل شده و به شکل سفید خالص،گل های کوچک حدود یک سانتیمتر«نیم اینچ»باز می شوند.گل ها همچون گل یاسمن برانگیخته می شوند ومعمولاًزنبور ها بر روی آنها جمع می شوند،هر چند که درختان قهوه خود گرده افشان هستند و به کمک حشرات نیاز ندارند.در بعضی جوامع،زنبور داری و تولید عسل از شکوفه های قهوه،تبدیل به بک منبع مهم درآمد برای آنان شده است.آنها می توانند عسل را در زمانی که تولید قهوه صورت نگرفته،به فروش برسانند.گل ها پس از یک یا دو هفته از بین می روند و این امتیازی است که تخم های کوچک در پایه خود همان درختان می ریزند و در طول دوره ای بیش از نه ماه به ارقام قهوه ای بالغ تبدیل می شوند.

به طور کلی،درختان قهوه که در ارتفاعات بالا تر رشد نموده اند،دارای عطر و طعم برتری هستند.دلیلش آن است که این درختان در مناطق گرمسیری رشد می کنند و در دمای بالاتر،رشد بیشتری داشته و مقدار بیشتری میوه می دهند.هر کسی که گیاه قهوه را پرورش داده،می داند که در آفتاب بیشتر و شرایط گرم گیاهان تمایل به پیچیدن یا قرار گرفتن در حجم های زیاد برگ را دارند.در شرایط خنک تر،گیاهان رشد کمتری دارند که به طمع بهتری منجر شده است.درختان قهوه شبیه هم هستند به طوری که در شرایط بسیار گرم،آنها با سرعت بالاتری رشد کرده و مقدار میوه بیشتری تولید می کنند که محتوای شکر در آنها پایین تر و تولیدات قابل توجهی را به ارمغان می آورند و در مقابل کیفیت پایینی در زمان رسیدن دارند.در مناطق کوهستانی و ارتفاع زیاد،به طور کلی حدود 1200-2000متر «4000-6500فوت»بالاتر از سطح دریا،هوا نسبت به مناطقی که در ارتفاع پایین تر کشت شده اند،خنک تر می باشد.درختان رشد کمتری دارند و میوه ها به آرامی رشد کرده و دانه های چرب تری را تشکیل می دهند که قند ها،اسید های ارگانیک و دیگر ترکیبات را اینجا می نمایند و این امر منجر به ایجاد پروفایل های طعمی شفاف در قهوه ها میگردد. نگاهی به خصوصیات قهوه های عربیکا و ربوستا از نظر ارتفاع رشد:

عربیکا:

کشت در 900متر بالاتر از سطح دریا

محتوای قند بالاتر

مقاومت کمتری به بیماری

درجه حرارت پایین تری می پسندند

دانه های بزرگ تر

آنتی اکسیدان بیشتر

ربوستا:

کشت در 900متر پایین تر از سطح دریا

محتوای کافئین بالاتر

مقاومت بالادر برابر بیماری

درجه حرارت بالاتری می پسندند

دانه های کوچکتر

نیاز به بارندگی بیشتر

آنتی اکسیدان کمتر

مطالب مرتبط